Verstijfd van angst voor Wilders

Ingegeven @ vr 11-02-2011

Slangen die hun prooi van angst doen verstijven zodat zij rustig kunnen toeslaan bestaan. De reacties op het proces tegen Wilders door weldenkend Nederland, zoals bij De wereld draait door en NRC Handelsblad, doen me hieraan denken. Terwijl Wilders zich conform de verwachting gedraagt als een in de media verschijnend assertief politicus, niet in de verdediging maar in de aanval, zelfs, of juist in de beklaagdenbank, gunt weldenkend Nederland hem zijn overwinningsroes door, ook conform de verwachtingen, in de verdediging te gaan zoals Wilders dat zelf voorstelt. Bij Mozart, Reve en Bill Gates worden naarstig evenbeelden in de Moslimcultuur gezocht. Blijkbaar verstijft van angst neemt weldenkend Nederland de voorzet aan die Wilders voor zijn doel geplaatst heeft en schiet hem, weldenkend en beleefd, voor hem in eigen doel.

Wie in het Westen een godsdienst een achterlijke en kwaadaardige ideologie noemt die uit is op vernietiging van iedereen en alles kan rekenen op genoemde reflex. Zoiets ligt zo gevoelig dat je er niet eens aan denkt om tegengas te geven. Want waar blijft de Moslim of de Arabist in deze media die met zijn/haar tegenaanval zijn/haar gelijke recht op meningsuiting opeist en het christendom de oren te wast? Ik kan me dan iets voorstellen als volgt.

“De Islam achterlijk en kwaadaardig zegt u, meneer Wilders? Bent u dan de massaslachtingen van Karel de Grote, de Kruistochten en in de Amerika’s vergeten die uw eigen godsdienst ten voorbeeld heeft gehouden aan de wereld? De monstruositeiten van de Inquisitie, het transport van slaven naar Amerika, en last not least, de ideologieën die uitgebroed zijn in de bakermat van de cultuur die Mozart, Reve en Bill Gates heeft voortgebracht? Naar het voorbeeld van uw christelijke heilsverwachting zagen communisme en fascisme het licht, en waarachtig, de helden die u noemt steken bleekjes af bij de daden van Hitler, Stalin, Mao en Pol Pot.

Het is als met de wapens die u kwistig rondstrooit in de wereld. U wijst met de vinger naar de ander voor wat u zelf veroorzaakt. Nog afgezien van de minachting voor de natuur die u ten beste geeft en van de ziekelijke randverschijnselen van eenzaamheid waarmee uw ideologie van vrijheid gepaard gaat. Een godsdienst barbaars en achterlijk te noemen is een ding, maar dat vanuit een godsdienst die de Holocaust getolereerd en grotendeels heeft voortgebracht … Schaam u! Uw godsdienst overtreft de mijne verre in kwaadaardigheid. Nog liever heet ik achterlijk dan het te moeten stellen met uw monstruositeiten.”

Waarom wordt zoiets dergelijks nooit uit de mond van een moslim opgetekend? Geldt de vrijheid van meningsuiting soms alleen voor Nederlanders met een Nederlandse afkomst?

op 9-3-2011 14:42:43, Guido zei
Dag Frank, je doet daar een heel boekje open over je vak, zeg! Ik wist niet dat het zo erg was. Is dat ook zo bij een krant als de NRC? Hoop van niet (ben net gewend aan z’n formaat en dan dat weer!) Ik tracht de ‘linkse kerk’, waartoe ik zelf ook behoor, met de nodige reserves dus, onder de loep te krijgen en daar te kritiseren waar het het gevoeligst aankomt. Zie ook het Forum van de Groene. Ik zal je stukken gaan lezen. groet, Guido
op 9-3-2011 11:42:38, Frank Siddiqui zei
Prachtige column, spreekt me aan. Ik schreef iets dergelijks in het journalistenvakblad Villamedia, als onderbouwing va de stelling dat juist die angst Wilders een ‘open camera’ geeft, en hij met hulp van journalisten als geen campagne kan voeren. Angst en gemakzucht, namelijk niet zoeken naar tegenspel in de berichtgeving, leidt er nu toe dat Wilders steevast de eerste is die in het Journaal het kabinetsstandpunt mag becommentarieren – dezelfde man die de rechter voor dwaas uitmaakt krijgt vrij baan en er is niet op te redeneren tegen de aandacht die hij krijgt. Het zal hem aan de macht brengen, denk ik. Ik heb zelf een ‘beetje islamitische’achtergrond, als halfbloed, en heb ik de media veel geschreven over de islam in Nederland. Het enige dat ik wilde, was zorgen voor fatsoenlijke informatie over gewone moslims en de islam. Ik heb allerlei achterbakse streken van collega’s meegemaakt, die me achter mijn rug van ‘verkeerde sympathien’ betichtten en dergelijke. ‘Niet objectief’ – de cultuurstrijd wordt ondergrondsgevoerd en je kunt beter aan de goede kant staan. Als één beroepsgroep bang is af te wijken van de communis opinio binnen het eigen vak, zijn het journalisten. Om die reden heb ik vele moedige moslims afgemaakt zien worden in de media, zonder dat er een haan naar kraait. Eén verkeerd bericht, en je bent je baan kwijt. Echt, afwijken van het algemeen gevoelen is in deze ‘vrije’ samenleving veel gevaarlijker dan we willen toegeven. Journalisten oordelen nog het hardst, en zij gebruiken hun kolommen niet zelden voor eigenrichting. Op zo’n manier dat de journalist niet te pakken is, natuurlijk, via het commentaar van derden. Intellectuele integriteit en onafhankelijkheid is het enige antwoord, maar doorgaans is ‘scoren’in de media toch belangrijker… (Ik kwam je blog tegen in je reactie op een Bas Heijne, en volg deze graag.) Mvg, Frank Siddiqui, journalist te Amsterdam