Komt Cham dan eindelijk uit de coulissen van het slavernijverleden?
Ingegeven @ di 13-02-2018
Wie had kunnen denken dat de Canon van Nederland nog eens aanleiding zou zijn tot het leveren van christelijke zelfkritiek op het slavernijverleden? In de christelijke variant op de Canon van Nederland, de geschiedenismethode “Vensters op Nederland”, verscheen een serie leesboeken bij de vensters. Zoals “Het verborgen dorp” bij het venster over de slavernij. In het Reformatorisch Dagblad van – met respect voor de retro-kwaliteiten van dit forum – 15 januari 2018 bespreekt Jan van Reenen twee van die leesboeken.
In zijn artikel vinden we onverbloemd, en nog wel bedoeld voor schoolkinderen, de passage uit de Bijbel waarin Noachs zoon Cham door God wordt aangezegd het zwarte volk te zullen moeten voortbrengen dat tot de slavernij gedoemd werd. Als onderdeel van de door God aan hem toebedeelde straf wegens het ‘vernederen’ van vader Noach. Toen Noach met ontbloot geslachtsdeel lag te slapen liep Cham daaraan voorbij, in plaats van zijn vaders geslacht toe te dekken. Zoals zijn broers Sem en Jafeth gedaan zouden hebben. Zo bezegelde hij tot aan het eind der tijd zijn noodlot.
Deze Bijbelse rechtvaardiging van de slavernij is met verve beschreven in het verhaal “Het verborgen dorp”. Zodra de hoofdpersoon, de van een plantage gevluchte zoon van een slaaf in Suriname, het verhaal over Cham op zichzelf betrekt, zweert hij zijn geloof af. “Zo’n God hoef ik niet.”
Het lijkt erop of kinderen met dit verhaal een lesje krijgen in geloofsafval. Dat kan vast niet de bedoeling zijn. Maar hoe dan ook, het verhaal van Cham is hier dan eindelijk, als Bijbelse aanmoediging tot slavernij, ‘uit de kast’ gekomen. Publicitair-strategisch misschien des te slimmer van zo’n methode-uitgever. Vroeg of laat zou Cham toch voor het voetlicht komen met al die aandacht voor het slavernijverleden de laatste tijd. Nu het steeds heter onder de voeten wordt van prominente slavernijvergoelijkers als het boek van Genesis kan je de media maar beter voor zijn. De pers is over de Katholieke kerk al niet erg goed te spreken, en als het Boek van God vervolgens weer de volle laag krijgt kon dat in ons land, met of zonder canon, wel eens funest zijn voor het christelijke aanzien in het algemeen.
Ik doe er maar een gooi naar. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Wie weet, verwacht Hij mensen tot Zich te bekeren door ze Zijn bikkelharde teksten uit de Bijbel voor te houden. Eerder dan ze met de suikerzoete taal van – uitsluitend – God-is-liefde (behalve dan zeker in de VS?) om de mond te smeren. Behalve over Cham zijn er nog wel een paar passages in de Bijbel die haat zaaien. We zouden er een hobby van kunnen maken wie de meeste haatpassages weet te vinden. Voor nu is het dapper genoeg van zowel het Reformatorisch Dagblad, van Jan van Reenen als van de uitgever van de methode om de rol van Cham in het slavernijverleden zo open en bloot aan de kaak te stellen. Ik zou haast zeggen, als het geslacht van Noach. Maar dat is belediging van godsdienst en daar blijf ik ver van