Ha, ik zie de wereld!

Ingegeven @ vr 18-10-2013

Stuurloosheid alom. Maar de camera neemt alles op. De camera is overal. “Kijk, ik zie de wereld!” In Amerika loopt een uitvinder met een fotocamera op zijn borst waarmee hij alles wat hij tegenkomt opneemt, elke paar secondes een beeld. En die dan opslaan op zijn pc. Bijna juichend van trots laat hij de Tegenlichtverslaggever weten dat hij zijn geheugen nauwelijks meer nodig heeft omdat er niets is wat hij niet heeft opgenomen. Alles staat op zijn pc. Op straat staan mensen, door de verslaggever geconfronteerd met de Googleglass, de bril die alles opneemt en op alles commentaar kan geven, te trappelen om er zelf eentje te hebben.

“Hallo wereld.” Verbinding verbroken. Dan maar met een beeldscherm. Waar ben je, wereld? Kijk maar, gebruik je vinger erbij. Of heb je geen touchscreen? Waar is de ander? Kijk dan. Je hebt toch Facebook, Twitter? Ik las ooit ergens van een neurowetenschapper dat in de ontmoeting met een levend mens de zenuwen van het oog een miljoen bits per seconde te verwerken krijgen. Via een schermpje wordt dat aantal aanmerkelijk gereduceerd. Hetgeen ook de bedoeling is. Kijk maar eens om je heen, zonder camera of schermpje. Mensen gedragen zich als vreemdelingen van elkaar en hun omgeving. Stel je anders even voor dat je zóveel bits te verwerken kreeg en dat je daar dan ook nog op zou moeten reageren!

Gelukkig is dat ook helemaal niet nodig. Het westerse project van de vereenzaming is goed geslaagd. In je diepste kern ben je alleen. En die diepste kern is verre te verkiezen boven allerlei sociale mores en gewoontes. De ideale staat van eenzaamheid is nu inmiddels langzamerhand bereikt. Veel verder kunnen we niet gaan, lijkt mij. Het is dus zeer begrijpelijk, zo’n fotocamera die alles voor je opneemt wat je anders zelf zou hebben moeten vastleggen, maar wat eenvoudig niet meer kan omdat je in je eentje niet in staat bent betekenis te geven aan dat alles. Vandaar die camera’s en schermpjes om ons heen. Als noodzakelijke app voor de moderne mens. Het kunstmatige verlengstuk ter compensatie van de eenzaamheid. Sociaal gemaakte eenzaamheid.